۱۳۹۳ آذر ۲۸, جمعه

۱۳۹۳ آذر ۲۶, چهارشنبه



ټیټ می مه بوله غورځنګ راباندی مکړه
زه ‍په دی افتادګی کی لوی ګړنګ یم

ګرانوګډون والو!
دافغانستان دنوی دمکراتیک غورځنګ دشهیدانودلمانځ غونډی دویم تلین ته موښه راغلاست وایم.
ملګرو تیرکال دهالندسفارت او دهشت صبح ورځپاڼی په مرسته دافغانستان دشهیدانوهغه ۵۰۰۰کسیز نوم لړخپورکړچی د۱۳۵۷تر۱۳۵۹کلونوترمنځ د"خلقی" بانډ اوکودتایی رژیم لخواه په شهادت رسیدلی ول، چی په دغه لیست کی دنوروشهیدانوترڅنګ دشهیداستادمحمداکرم یاری نوم هم لیدل کیږی. داستادمحمداکرم یاری په ژوند او کړنوملګروهراړخیزبحث وکړ. زه غواړم چی داستاد سیاسی ژوند او سیاسی ایدیولوژی ته یولنډه کتنه وکړم.
ملګرو!
·       استادمحمداکرم یاری په افغانستان کی دنوی دمکراتیک غورځنګ بنسټ ایښودنکی دی.
·       استادمحمداکرم یاری په خپله زمانه کی دی ټولوانحرافی کړونو"کرښو"له سنتریزیم څخه نیولی تراکونومیزم په واړندی مبارزه کړی.
·       استاد دکودتا او پاڅون مخالف وو اوبرعکس یی په اوږدی اوانقلابی جګړی چی له کلواوبانډوپیلیږی اودښارونودمحاصری له لاری پای ته رسیږی ټینګارکاو.
درنودوستانو!
اوس چی هیواد دامریکا اوغربی امپریالیستی هیوادنوله خواه اشغال شوی، په اوسنی افغانستان کی داستاد واقعی اوحقیقی لارویان څوک دی.
دهمبستګی په شان راجسترشوی ګوندونه؟
دنوی دمکراتیک غورځنګ پخوانی تسلیم شوی څیری لکه سیماثمر، رنګین دادفرسپنتا او نجفی؟
نه،نه،نه.
دا کسان اودا ګوندونه داستاد استازی اولارویان ندی. داستاد داصلی اوحقیقی استازی دافغانستان دځوانانودمکراتیک غورځنګ دی، ځکه چی دا غورځنګ هم لکه استاد غوندی په دی عقیده دی چی لمړی باید هیواد له امپریالستی ښکیلاک ګرونه خلاص اویو نوی دمکراتیک نظام پکی پلی شی.
په پای کی به دا وایمه چی:
میوندی ملاله مړه شوه
یا غږمی نه اوری کړڼه شوه
ایوبه وینه دی سړه شوه
دمکناټن لښکری بیاراغلی دینه.

له توجه مویوه نړی مننه!



۱۳۹۳ آذر ۱۰, دوشنبه

گزارشات مختصری از محافل بزرگداشت سالروز جانباختن زنده یاد استاد اکرم یاری و سایر جانباختگان جنبش دموکراتیک نوین افغانستان
7 قوس روز جانباختن زنده یاد استاد اکرم یاری به عنوان روز یادبود از تمامی جانباختگان جنبش دموکراتیک نوین کشور توسط "کمیتۀ برگزاری 7 قوس" بصورت همآهنگ و طی سه محفل در نقاط مختلف کشور برگزار گردید. درینجا گزارشات مختصر این محافل تقدیم می گردد. گزارشات مفصل بعداً ارائه خواهد شد.
گزارش مختصر محفل اول
محفل یاد بود جانباختگان جنبش دموکراتیک نوین کشور و در پیشاپیش آ نها رفیق زنده یاد استاد اکرم یاری به روز جمعه هفتم قوس 1393 خورشیدی با حضور 150 نفر اعم از زن و مرد در ولایت... درحالی تدویر یافت که در و دیوار سالون با عکسهای جانباخته و شعارهای انقلابی مزین گردیده بود. سه قطعه عکس بزرگ از استاد زنده یاد اکرم یاری به سایز 150 در 100 سانتی متر، استاد عبد الاله رستاخیز ومجید کلکانی به سایز 120 در 80 سانتی متری و یک شعار یاد بود از جانباختگان جریان دموکراتیک نوین در جلو دروازۀ ورودی سالون جا بجا گردیده بود که زینت خاصی به دروازه ورودی سالون بخشیده بود. ستیژ با تکه های سرخ و طلائی رنگ و با عکس های جانباختگان جنبش دموکراتیک نوین کشور تزئین گردیده بود. محفل مجموعاً مدت دو ساعت دوام نمود.
برگزاری این محفل زیر شعار "مبارزه علیه پیمان امنیتی رژیم دست نشانده با اشغالگران امریکایی و ناتو و سایر پیمان های امنیتی رژیم با قدرت های امپریالیستی و ارتجاعی دیگر" برگزار گردید.
در ابتدای محفل افتتاحیه ای توسط یکی از جوانان قرائت گردید. درافتتاحیه چنین قید گردیده بود:
« کمیتۀ برگزاری 7 قوس رسالت تاریخی خود می داند که همانند 7 قوس سال 1392 خورشیدی در 7 قوس امسال نیز مبارزۀ اصولی و ضروری را علیه تمامی تسلیم شدگان و تسلیم طلبانی پیش ببرد که خون جانباختگان جنبش دموکراتیک نوین را وجه المصالحۀ خیانت های شان قرار می دهند تا از این طریق بر گوشه ای از تخت پرخون خیانت ملی تکیه زنند»
پس از افتتاحیه، کلیپ تصویری جانباختگان جنبش دموکراتیک نوین کشور برای حاضرین در محفل به نمایش گذاشته شد.
سپس محفل با انانسری یکی از دختران پر شور وانقلابی به پیش رفت. انانسر یکی از جوانان را خواست تا اعلامیه ایکه از طرف کمیته برگزاری هفت قوس ترتیب گردیده بود به خوانش بگیرد. در اعلامیه با صراحت اعلام گردیده بود که:
« "کمیتۀ برگزاری 7 قوس"، با توجه به اوضاع و احوال کنونی کشور و مردمان کشور، سالگرد "روز جانباختگان جنبش دموکراتیک نوین افغانستان" در 7 قوس امسال را زیر شعار مبارزه علیه پیمان امنیتی رژیم دست نشانده با اشغالگران امریکایی و ناتو و سایر پیمان های امنیتی رژیم با قدرت های امپریالیستی و ارتجاعی خارجی دیگر، برگزار می نماید.»
به تعقیب "اعلامیه کمیته برگزاری هفت قوس"، سوانح زنده یاد استاد اکرم یاری توسط یکی از دختران جوان به خوانش گرفته شد که با کف زدن های ممتد بدرقه گردید.
در این محفل چهار نفر دیگر سخنرانی نمودند. نفر چهارم که سخنران اصلی بود، در سخنرانی اش معاهدات گندمک و دیورند و توافقنامۀ امنیتی رژیم با اشغالگران امریکایی و ناتو" را با هم مقایسه نمود. سخنران در اخیر سخنرانی اش چنین بیان نمود:
« وقتی به متن توا فقنامه امنیتی رژیم پوشالی با باداران یانکی آن نظر می اندازیم یاد و خاطره عهد نامه های انگلیس که با زور سـر نـیـزه با جـیـره خوارانش همچو شاه شجاع، یعقوب خان و عبد الرحمن  بسته شده بود در ذهن انسان تداعی می گردد.
اگر از یک طرف امپریالیزم امریکا از لحاظ استراتیژیک به ایجاد پایگاه های دایمی و حضور دراز مدت در افغانستان نیازمند است،
اما از طرف دیگر این وضع ناشی از وجود منابع سرشار طبیعی در افغانستان به عنوان حوزۀ نفوذ امریکا و صدور سرمایه و مهمتر از همه موقعیت استراتیژیک افغانستان به عنوان معبری به سوی ذخایر عظیم مواد خام طبیعی و بازار آسیای میانه می باشد. نیروهای ارتجاعی و میهن فروش، تسلیم شده ها، تسلیم طلبان و قلم بدستان جیره خوار مدعی اند که حضور دایمی نیروهای نظامی امریکا به سود مردم افغانستان است. این ها مدعی اند که از این طریق می توان دموکراسی، عدالت اجتماعی، امنیت و صلح را تامین نمود؟! و یا حد اقل از درد و رنج و مصائب مردم افغانستان کاست! در حالیکه مسبب اصلی تمام درد و رنج، ناامنی و مصائب برای مردم افغانستان حضور نظامی اشغالگران امپریالیست و رژیم دست نشاندۀ شان است. میهن فروشان تداوم حاکمیت و بقای خویش را در حضور نظامی باداران خویش می بینند و به این طریق مردم را از عقوبت کاری می ترسانند که خود مسبب آن هستند.»
در وسط برنامه گروپ رزمی کاران کیوکوشین کای کاراته ماتسوشیما، هنرهای رزمی شان را برای حاضرین در تالار به نمایش گذاشتند که نمادی از قدرت و شکوه هنرهای رزمی بود و قدرت و خشم و انزجار آنان را در دفاع از خون جانباختگان جنبش دموکراتیک نوین کشور را رقم میزد.  این نمایشات حدود ده دقیقه را در بر گرفت.
درآخر محفل، "قطعنامه برگزاری محفل 7 قوس" توسط یکی از بانوان بخوانش گرفته شد. متن قطعنامه کاملاً علیه توافقنامه امنیتی رژیم دست نشانده با اشغالگران امریکایی،ناتو و سایر قدرت های امپریالیستی و ارتجاعی بود. در قطعنامه یاد آوری گردیده بود:
« اینک که با گذشت یکسال از 7 قوس سال 1392 موفق شده ایم دومین سلسله از محافل ویژۀ یادبود از جانباختگان جنبش دموکراتیک نوین کشور را در مناطق مختلف کشور، زیر شعار "مبارزه علیه توافقنامه های امنیتی رژیم با اشغالگران امریکایی و ناتو و سایر قدرت های امپریالیستی و ارتجاعی خارجی" ، برگزار نماییم، اعلام می نماییم که:
1 -  عامل عمدۀ بحران کنونی در کشور، حضور اشغالگرانۀ نیروهای نظامی متجاوز امپریالیست های امریکایی و متحدین شان در افغانستان است. تا زمانی که این نیروهای اشغالگر، تحت هر عنوان و نام ظاهری در افغانستان حضور داشته باشند، حالت بحرانی کنونی در کشور ادامه می یابد. کاملاً واضح و روشن است که حضور اشغالگرانۀ این نیروها در افغانستان با امضای توافقنامه های امنیتی میان رژیم دست نشانده و اشغالگران امریکایی و ناتو از بین نمی رود بلکه ادامه می یابد. در چنین شرایطی امضای توافقنامه های امنیتی میان رژیم و سایر قدرت های امپریالیستی و ارتجاعی خارجی، که در واقع با مجوز اشغالگران امریکایی و ناتو صورت می گیرد، نیز نمی تواند زمینه های مساعدی برای از میان بردن عامل عمدۀ بحران در کشور فراهم نماید، بلکه به تداوم آن خدمت می نماید. ما خواهان براندازی تمامی توافقنامه های امنیتی امضا شده توسط رژیم دست نشانده با قدرت های امپریالیستی و ارتجاعی خارجی هستیم و درین راه به مبارزات مان ادامه خواهیم داد. ... »
محفل همانطوریکه با شور وهلهله انقلابی شروع گردید با شور وهلهله انقلابی پایان یافت.
8 قوس 1393 خورشیدی


گزارش مختصر محفل دوم
سی و پنجمین سالیاد جانباختن زنده یاد استاد اکرم یاری و سایر جانباختگان جنبش دموکراتیک نوین کشور، به روز هفتم قوس سال جاری خورشدی در شهر... برگزار گردید. در حدود 50 نفر از زنان و مردان مبارز در این محفل یادبود شرکت داشتند.
محفل با قرائت "افتتاحیۀ برگزاری سی و پنجمین سالیاد جانباختن زنده یاد استاد اکرم یاری و سایر جانباختگان جنبش دموکراتیک نوین کشور" شروع گردید.
"خلاصۀ سوانح زنده یاد استاد اکرم یاری" توسط یکی از شرکت کنندگان در محفل قرائت گردید. علاوتاً دو مقاله تحت عنوان های " با تجدید پیمان با آرمان های جانباختگان جنبش انقلابی مردمی کشور، مبارزۀ خستگی ناپذیر خویش را علیه اشغالگران امپریالیست و رژیم پوشالی تشدید بخشیم" و " نقش کمرنگ زنان در جریان دموکراتیک نوین" توسط دو تن از مردان و زنان شرکت کننده در محفل به خوانش گرفته شد.
یکتن از شرکت کنندگان در محفل سخنرانی ای در مورد " د استاد محمد اکرم یاری سیاسی اندیشه" به پشتو ایراد نمود. همچنان شرکت کننده ای که در آخر محفل قطعنامۀ محفل را قرائت کرد، پیش از به خوانش گرفتن قطعنامه، سخنرانی کوتاهی به دری ایراد نمود.
چندین پارچه شعر انقلابی، که انعکاس دهندۀ شور و احساسات انقلابی بود، در محفل قرائت گردید و با شور و هلهلۀ تمامی شرکت کنندگان در محفل بدرقه گردید.      
این محفل تا زمان پایان یافتن قرائت قطعنامۀ " محافل یادبود جانباختگان جنبش دموکراتیک نوین کشور"، که توسط "کمیتۀ برگزاری 7 قوس" تنظیم شده بود، مدت دو ساعت ادامه یافت و سپس به کار خود پایان داد.
8 قوس 1393 خورشیدی
گزارش مختصر محفل سوم
به روز جمعه 7 قوس 1393 محفل یاد بود جانباختگان جنبش دموکراتیک نوین در ولایت ... برگزار گردید. به دلیل حساسیت های امنیتی نسبتاً بالا در محل، افراد زیادی به محفل دعوت نشده بودند. به همین سبب محفل در سطح محدودی برگزار گردید. در حدود 35 نفر در محفل شرکت کرده بودند که اکثریت آن را جوانان تشکیل می دادند.
در روی ستیژ تصویر زنده یاد استاد اکرم یاری و در پشت ستیژ بینر "تجلیل از 7 قوس تجلیل از جانبازی های جانباختگان جنبش دموکراتیک نوین کشور است" نصب گردیده بود.
محفل با خوانش "افتتاحیه" توسط یکی از رفقا شروع گردید. سپس تصاویر جانباختگان جنبش دموکراتیک نوین کشور توسط پروجکتور برای حاضرین به نمایش گذاشته شد. بعد از آن تمامی افراد حاضر در محفل بخاطر ادای احترام به جانباختگان جنبش دموکراتیک نوین کشور به پا خاسته و مدت دو دقیقه سکوت اختیار نمودند.
سه تن از رفقا در محفل سخنرانی نمودند. یک رفیق دیکر پارچه شعر انقلابی ای را دکلمه کرد. محفل مجموعاً مدت یک و نیم ساعت دوام نمود و پس از قرائت "قطعنامه" توسط یکی از رفقا پایان یافت.  
8 قوس 1393  خورشیدی
قطعنامۀ دومین سلسله از     
محافل ویژۀ یادبود از جانباختگان جنبش دموکراتیک نوین کشور
در قطعنامۀ اولین سلسله از محافل ویژۀ یادبود از جانباختگان جنبش دموکراتیک نوین کشور" در 7 قوس سال گذشته اعلام گردیده بود که:
« ما اعلام می کنیم که بعد از این همه ساله، روز هفتم قوس را که روز جانباختن استاد اکرم یاری است، به عنوان روز یادبود از تمامی جانباختگان جنبش انقلابی کشور [(جنبش دموکراتیک نوین کشور)] برگزار می نماییم.»
اینک که با گذشت یکسال از 7 قوس سال 1392 موفق شده ایم دومین سلسله از محافل ویژۀ یادبود از جانباختگان جنبش دموکراتیک نوین کشور را در مناطق مختلف کشور، زیر شعار "مبارزه علیه توافقنامه های امنیتی رژیم با اشغالگران امریکایی و ناتو و سایر قدرت های امپریالیستی و ارتجاعی خارجی" ، برگزار نماییم، اعلام می نماییم که:
1 -  عامل عمدۀ بحران کنونی در کشور، حضور اشغالگرانۀ نیروهای نظامی متجاوز امپریالیست های امریکایی و متحدین شان در افغانستان است. تا زمانی که این نیروهای اشغالگر، تحت هر عنوان و نام ظاهری در افغانستان حضور داشته باشند، حالت بحرانی کنونی در کشور ادامه می یابد. کاملاً واضح و روشن است که حضور اشغالگرانۀ این نیروها در افغانستان با امضای توافقنامه های امنیتی میان رژیم دست نشانده و اشغالگران امریکایی و ناتو از بین نمی رود بلکه ادامه می یابد. در چنین شرایطی امضای توافقنامه های امنیتی میان رژیم و سایر قدرت های امپریالیستی و ارتجاعی خارجی، که در واقع با مجوز اشغالگران امریکایی و ناتو صورت می گیرد، نیز نمی تواند زمینه های مساعدی برای از میان بردن عامل عمدۀ بحران در کشور فراهم نماید، بلکه به تداوم آن خدمت می نماید. ما خواهان براندازی تمامی توافقنامه های امنیتی امضا شده توسط رژیم دست نشانده با قدرت های امپریالیستی و ارتجاعی خارجی هستیم و درین راه به مبارزات مان ادامه خواهیم داد.       
2 – رژیم دست نشانده در وضعیت کنونی به سردمداری "رئیس جمهور" و "رئیس اجرائیه" اش، به هیچ صورتی یک رژِیم منتخب توسط مردمان کشور نیست. وضعیت کنونی رژِیم حتی بر اساس معیارهای انتخاباتی قانون اساسی خود رژیم نیز نمی تواند یک وضعیت انتخابی به حساب آید، بلکه در نتیجۀ یک طرح سازشی به میان آمده توسط وزیر خارجۀ امریکا به وجود آمده است. این طرح سازشی در نتیجۀ ناکامی کامل سومین دور انتخابات ریاست جمهوری رژِیم به وجود آمد و تطبیق گردید. نامگزاری این سازش تحت نام "حکومت وحدت ملی" را فقط می توان توهین تاریخی به وحدت ملی و کل ملیت های کشور محسوب نمود. امضای توافقنامۀ امنیتی میان اینچنین رژیم دست نشانده و رسوا با اشغالگران امریکایی و ناتو و سایر قدرت های امپریالیستی و ارتجاعی خارجی، در تناقض بنیادی با استقلال کشور و آزادی مردمان کشور و منافع اساسی و خواست های برحق توده های زحمتکش کشور قرار دارد و از هیچ نوع مشروعیتی برخوردار نیست. بنابرین ادامۀ حضور قوای اشغالگر در افغانستان، با توسل به توافقنامه های امضا شده میان اشغالگران و دست نشاندگان شان، کاملاً نامشروع و تحمیلی است و جز  یک اشغالگری آشکار چیز دیگری بوده نمی تواند. مبارزه علیه این اشغالگری و رژیم دست نشاندۀ تحمیلی وظیفه و مسئولیت میهنی و ملی هر هموطن استقلال طلب و آزادیخواه است.
3 -  پیشبرد مبارزه علیه اشغالگران و رژیم دست نشانده کماکان وظیفۀ عمدۀ مبارزاتی کنونی در کشور را تشکیل می دهد. این مبارزه باید مبتنی بر منافع و خواست های اساسی توده های زحمتکش مردم و سلاح فکری و سیاسی مترقی و در ضدیت با شوونیزم ملیتی و شوونیزم جنسیتی پیش برده شود. فقط در چنین صورتی مبارزه علیه اشغالگران و رژیم دست نشانده می تواند یک مبارزۀ فراگیر، سرتاسری و پیشرونده باشد. حرکت بر مبنای منافع و خواست های اساسی یک اقلیت صاحب امتیاز در جامعه (طبقات استثمارگر)، که اقلیت کوچکی بیش نیستند، و سلاح فکری و سیاسی ارتجاعی و تکیه بر شوونیزم ملیتی و شوونیزم جنسیتی در این مبارزه، صرفاً می تواند دامنه و عمق مبارزۀ متذکره را زیان رسانده و در نهایت به نفع اشغالگران و رژیم تمام گردد.
4 – شکلدهی یک مبارزۀ مترقی، پیشرونده و فراگیر علیه اشغالگران و رژیم دست نشانده، مستلزم بسیج همگانی توده های مردم و رهبری درست آنها در این مبارزه بر اساس یک خط مبارزاتی مترقی درست و اصولی دموکراتیک نوین است. این ضرورت مبارزاتی فقط در صورتی می تواند تامین گردد که تمامی نیروها و شخصیت های دموکراتیک نوین در کشور گرد خط اصولی دموکراتیک نوین تحت رهبری تشکیلات انقلابی گرد آیند.
"کمیتۀ برگزاری 7 قوس" وظیفۀ خود می داند که در حد توان خود بخاطر تامین این ضرورت مبارزاتی از هیچ تلاش و کوششی دریغ ننماید. ما از این تریبون تجلیل از جانباختگان جنبش دموکراتیک نوین کشور اعلام می کنیم که حاضریم میزبانی یک سلسله سیمینارهای بحثی میان نیروها و شخصیت های دموکراتیک نوین کشور بخاطر حل اختلافات و ایجاد همسویی های اصولی ممکنه میان شان را بر عهده بگیریم.

کـمـیـتـۀ بـرگـزاری 7 قـوس
7 قـوس 1393

    

۱۳۹۳ اردیبهشت ۱۰, چهارشنبه

زنـده بـاد اول مـی روز جـهـانـی کـارگـر
اول می در شرایطی فرا می رسد که ملیارد ها  نفر با بد بختی، فقر و گرسنگی دست و پنجه نرم می کنند، و زیر خط فقر زندگی را سپری می نما یند.
اول می در شرایطی فرا می رسد که بحران دامنگیر امپریالیزم گردیده است. امپریالیست ها برای رفع این بحران به چپا ول؛ غارت و استثمار بیش از حد کارگران در جها ن و بخصوص کشورهای عقب نگهداشته شده پرداخته اند و درین راستا از تجاوز بر سایر کشورها و اشغال آنها نیز فرو گذار نمی کنند.
اول می در شرایطی فرا می رسد که افغانستان در چنگال خونین 49 کشور اشغالگر امپریالیستی قرار دارد و همه روزه ده ها نفر در اثر بمباران های کور و جنگ های اشغالگرانه جان های خود را از دست می دهند.
اول می در شرایطی فرا می رسد که نمایشا ت مضحک انتخابات تقلبکارانۀ دور سوم ریاست جمهوری در حالی تازه به پایان رسیده است که بیش از 75 فیصد مردم کشور به انتخابا ت فرمایشی نه گفته و به پای صندوق های رای نرفتند. قویاً احتمال دارد که انتخابات به دور دوم کشیده شود، تا اجنت 100 فیصدی اشغالگران بر کرسی دست نشاندگی تکیه زند.
روز اول می در شرایطی فرا می رسد که خشونت علیه زنان و بخصوص تجاوزات جنسی قوس صعودی خود را می پیماید و روزی نیست که در افغانستا ن اشغا ل شده شاهد تجاوزات جنسی یا قتل زنان نباشیم. این عمل شنیع نه تنها درافغانستان اشغال شده وعقب نگداشتته شده به اوج خود رسیده، بلکه طبق گزارشات خود قصر سفید، در امریکای"متمد ن" و امپریالیستی در هر یک ساعت 12 تن از محصلات مورد تجا وز جنسی قرار می گیرند.
بلی! ما در چنین شرایطی روز اول می را تجلیل می کنیم تا خون جا ن باختگان روز اول می 1886 را گرامی داریم و فریاد تمامی قربانیان نظام استثمار و ستم حاکم بر جهان را در تمامی گوشه و کنار کرۀ خاکی بلند کنیم.
" دسته هشت مارچ زنان افغانستا ن" با تعهد راسخ یک بار دیگر تجدید پیمان می نماید که این راه را تا محو کامل ستم واستثمار ادامه داده ومی دهد.
گر چه در افغا نستان اشغال شده تضاد با اشغالگران ازعمدگی برخودار است، اما نباید مبارزه علیه ستم جنسی و ستم ملیتی و مقدم بر آن مبارزه علیه استثمار طبقاتی که منشاء هرگونه ستم است به دست فراموشی سپرده شود. مبارزه و مقاومت بخاطر بیرون راندن نیروهای اشغالگر و سرنگونی رژیم پوشالی بدون مبارزه علیه استثمار طبقاتی و ستم جنسی و ملیتی نمی تواند به برقراری جامعۀ دموکراتیک نوین منجر گردد. بدون برقراری جامعۀ دموکراتیک نوین محال است که به این شب غم انگیز و تاریک خاتمه داد و کارگران و بقیۀ زحمتکشان را از مصیبت نجات داد و به سوی یک زندگی آزاد و انسانی رهنمون ساخت.
زنده باد مقاومت ملی مردمی و انقلابی علیه اشغالگران و رژیم پوشالی!
پیروز با د مبارزات کارگران در سراسر جهان!

دسـتـۀ هـشـت مـارچ زنـان افـغـانـسـتـان
اول می 2014 (1393) 

۱۳۹۳ فروردین ۱۲, سه‌شنبه


مطالب منرج این شماره
1 ـ اطلاعیه برگزاری گزاری هشت مارچ
2 ـ افتتاحیه
3 ـ ناله هر چند می خواهم که چنهان بر کشم
4 ـ اشعار به خوانش گرفته شده
5 ـ ترانه سروده شده در محفل توسط گروپ سرود دختران جوان
6 ـ زنان یک کشور تحت اشغال نمیتوانند آزاد باشند
7 ـ در مورد امضائی موافقتنامه امنیتی با اشغالگران
8 ـ تحریم انتخابات نمایشی رژیم پوشالی
9 ـ قطعنامه
 10ـ اختتامیه
 11ـ اطلاعیه به مناسبت مسدود شدن وبلاگ « دسته هشت مارچ » زنان افغانستان
12 ـ انتخابات ریاست جمهوری و شورای ولایتی رژیم پوشالی را تحریم نمائید
13 ـ امضای توافق نامه امنیتی هیچ معنائی جز خیانت ملی و وطن فروشی ندارد
15 ـ کودک کارگر ( شعری از مرسل نبرد )
16 من زنم سیمین بهبهانی )
17 ـ گزارش از وضعیت محبس زنامه و لایت هرات
18 ـ یا مرگ یا پیروزی ( شعری از ترنم طنین )
19 ـ زنان افغانستان ( تهمینه وفا )
20 نظام طبقاتی مرد سالری و مشکلات زنان ( حماسه جاوید )

21 سوانح میرمن بیبو 

word فایل نبرد زن بشکل 



اطلاعیه برگزاری هشت مارچ
محفل تجلیل از روز جهانی زن در هشتم مارچ 1392 (2014)
در شهر ...
توسط دستۀ هشت مارچ زنان افغانستان


هشت مارچ، روز جهانی زن، امسال نیز مانند سالهای قبل در شهر .... توسط اعضای دسته مارچ زنان افغانستان تجلیل گردید.در این محفل بیشتر از 100 نفر زنان و دختران جوان شرکت نموده بودند. شرکت کنندگان در محفل شامل دختران تحصیلکرده یا در حال تحصیل و همچنان زنان خانه دار بود.
محفل ساعت 2 بعد از ظهر روز هشت مارچ شروع و ساعت چهارونیم خاتمه یافت. محفل شامل مقالات، اشعار، سخنرانی، یک پارچه سرود و قطعنامه  بود که توسط اعضا و هواداران دسته هشت مارچ زنان افغانستان اجرا گردید. محفل عمدتاً روی همبستگی زنان تاکید ویژه ورزید و از زنان شرکت کننده در محفل و سایر زنان کشور خواست تا در انتخابات نمایشی رژیم شرکت نورزند.


"دستۀ هشت مارچ زنان افغانستان"

9 مارچ 2014



*****************
افـتـتـاحـیـه

خانم ها و آقایان سلام!
هشتم مارچ روز جهانی زن را به تمام زنان جهان مخصوصا زنان دلیر و غیور افغانستان و مردان آزادیخواه تبریک و تهنیت عرض می دارم و تشریف آوری شما دوستان عزیز را در محفل امروزی مان خوش آمدید می گویم.
باز هم خوشخالیم از اینکه با جمعی از رفقا و دوستان عزیز گردهم آمده ایم تا از یکصد و پنجمین سالگرد روز جهانی زن تجلیل به عمل آوریم. هشتم مارچ، روز جهانی زن، روزیست که زنان مبارز آنرا در نتیجۀ زحمات و جانفشانی های فراوان در تاریخ ثبت کرده اند. هشت مارچ روزی است که زنان جهان بدون توجه به مذهب، قوم، قلمرو جغرافیایی، زبان و نژاد می توانند کنار هم از منع خشونت، منع تبعیض علیه زنان، برابری و عدالت دفاع نمایند. 8 مارچ گویای این است که زنان می توانند پا به پای مردان برای ایجاد جهان خالی از استعمار، استثمار، استبداد و ستم طبقاتی گام بردارند. بنابرین ما به پاس مبارزات زنان عدالت خواه و مبارز از این روز خجسته تجلیل به عمل می آوریم تا باشد که گامی برای ریشه کن کردن انواع ظلم که بر زنان روا داشته می شود به پیش برداشته باشیم.
محفل امروزی ما در برگیرندۀ مقالات، اشعار، سخنرانی، سرود و قطعنامه خواهد بود


*****************


تهمینه وفا
ناله را هرچند می خواهم که پنهان بر کشم
سـینه می گوید که من تنگ آمدم فـریاد کن

زنان افغانستان در شرایطی زندگی می کنند که شاید زنان هیچ کشور دیگر اینطور زندگی تحقیر آمیز نداشته باشند. در مدت 12 سالی که از عمر رژیم پوشالی و دست نشانده می گذرد، اکثریت قریب به اتفاق زنان کشور نه تنها به آزادی و حقوق شان دست نیافته اند بلکه وضعیت برای شان بیشتر از پیش ستمگرانه تر و ظالمانه تر گردیده است. زنان مدام در زیر بار ظلم جان های شان را از دست می دهند و پیوسته قربانی این نظام فاسد می شوند، تا آن حدی که در خانه و محل زندگی شان نیز برای شان امنیت وجود ندارد. هر روز این ظلم ها زیادتر و زیادتر می شود. دیگر کار به جایی رسیده است که ستم بالای زنان به یک موضوع بسیار عادی و سرخط اخبار بدل شده است.  
چند ماه پیش لب ها و بینی خانمی بنام ستاره در ولایت هرات توسط شوهرش بریده شد. همچنان خواهر دیگر مان بنام رحیمه در ولایت کنذز توسط برادرش به قتل رسید. صدها مورد دیگر نیز اینچنین ظلم هایی بالای زنان و دختران صورت می گیرد، اما مثل همیشه هیچ بازپرسی ای صورت نمی گیرد و دوسیه های مربوطه برای همیشه بسته می ماند.
زنان نباید در مقابل این ظلم ها سکوت اختیار کنند. اگر آنها سکوت اختیار کنند، بازهم به فراموشی سپرده می شوند و ظلم بالای شان کمتر نشده بلکه بیشتر هم می شود. خانه نشینی دیگر بس است. باید نالۀ خفه شده در گلو را به فریاد بدل کرده و حق مان را از کسانی که آن را به زور از ما گرفته اند، بگیریم. زنان و دختران باید مانند ناهید و ملالی باشند. ناهید قهرمان و ملالی شجاع بیرق کشور شان را با خون خویش شرخ ساختند، اما علیه اشغالگران روسی و انگلیسی و نوکران آنها جنگیدند.

پس بیایید با هم متحد باشیم و مانند ناهید و ملالی نشان افتخار و شجاعت زنان و مردم خود باشیم و علیه ظلم و ستم بجنگیم تا دیگر هیچ زنی زیر بار ظلم جان خود را از دست ندهد.  با مبارزات با دوام است که می توانیم اشغالگران را از کشور خود بیرون برانیم، رژیم فاسد را نابود کنیم و بجای آن نظام مردمی را پایه گذاری کنیم.   


*****************

اشعار خوانده شده در محفل هشت مارچ
زن افغانستان
چه غمگینانه!
در غباری، در افاق دور
کمر به ناتوانی خم کرده ای.
پیچیده در لابلای روزگار سیاهت
زیبایی بی پایان توست
که مردان را حیرت زده می کند
و شاید خشمگین
چندان که کمر به انکار بسته اند.
آه!
چه نزدیکی که به قلب من
این پاره قلب من.
*************
زنـدان زنـدگـی
من زنم
زنی آزادی خواه
زنی پیچاره و غمگین
که در گلویم فقط صدای بغض و کینه جا دارد
صدای صد ها زنی که زیر ظلم اند
من زنم
ولی برده ام می دانند
در این زندگی زندانی ام
در این زندگی پر از تحقیر
در زندگی ام فقط برده ام
در زندگی ام از آزادی خبری نیست
از لبخند خبری نیست
**********
شعری از مرسل نبرد
زن بیدار امروز
به جرم زن بودن
محکوم به اسارتم
زنجیر قدرت و سنت ها و خرافات
صاق زرین برده گی مرد
بر گردنم زیبنده نیست
در دستهایم زولانه ها
زرد، زرد می درخشد
لبخند زهر آگین مرد
مرگ تدریجی ام را لحظه به لحظه اعلان می دارد
لقمه نانی، پاره لباسی
مرا به مزدور بی مزدشان تبدیل کرده اند
حلقه غلامی شان بنام نفقه
گوش هایم را می آزارد
آزادی ام را
به گروگان گرفته اند
محصول کارم را
به رایگان تقاضا می کنند
فقر و تهی دستی
سر نوشتم را رقم می زند
بر خورد همه با من فقط و فقط ابزاری است
اما نه ...!
من زنم
زن بیدار امروز
زنی که برای حقوق حقه ام
به پا خواسته ام
تو نیز بر خیز
تا رستا خیز زمان را بر پا کنیم
تو نیز بر خیز
تا شمشیرها به کف گیریم
تا حقوق حقه مانرا از دهان شیر بگیریم.
تو نیز بر خیز خواهرم
هوشیار باش، بیدار باش، آزاد شو!
من با تو ام، تو با منی، ما با هم ایم
ما برای حقوق حقه بپا خواسته ایم
تا رستا خیز زمان را بر پا کنیم
*********
آفـتـاب مـی آیـد
دریچه را بگشا
آفتاب می تابد
به روی شب در بند
به شب بگو که آه
به تاج دختر مهتاب جلوه گهریم
ستارۀ سحر از جنس گوشوارۀ ما است
اگر فرود آیی
به داغ کورۀ آتشفشان سینۀ ما
چو هیمه ای می سوزی
که آفتاب حقیقت به یک اشارۀ ماست
اگر چه خسته و ییچاره شب نشین شده ایم
بسان نیزۀ خورشید
شکست آیینه شب هنوز چارۀ ماست
  

*****************
ترانۀ سروده شده در محفل توسط یک گروپ سرود دختران جوان

زنان
درود ما ، درود ما به آن زنان
به آن زنان انقلابی جهان
درود ما ، به هشت مارچ به روز زن
به آن نبرد انقلاب بی امان
به انقلاب آتشین و بی امان
بی امان
به سوی یک هدف شویم همه روان
ما روان
هو هووووووو
" به اتفاق و با همی و یکدلی
روانه ایم و میرویم و میرسیم
هو هووووو
به اتفاق و با همی و یکدلی
روانه ایم و میرویم و میرسیم"
درود ما ، درود ما به آن زنان
به آن زنان انقلابی جهان
درود ما ، به هشت مارچ به روز زن
به آن نبرد انقلاب بی امان
***
شعار ما، مبارزات بی امان
برای جنبش رهائی زنان
ندای ما ، " در اتحاد و یکدلی
برای کافه ملل برابری "
خموش باد، ظلم های ظلم ها
ظلم ها
" مباد زنده امتیاز جنس ها
جنس ها "
هو هوووووووو
" یکی شویم برادران و خواهران
برادران و خواهران یکی شویم
هو هووووووو
یکی شویم برادران و خواهران
برادارن و خواهران یکی شویم "
درود ما ، درود ما به آن زنان
به آن زنان انقلابی جهان
درود ما ، به هشت مارچ به روز زن
به آن نبرد انقلاب بی امان
***
مبارزاااااات، مبارزات با دوام
به سرنگونی کنونی نظام
ندای ما ، " در اتحاد و یکدلی
برای کافه ملل برابری "
نبرد های ما زنان این زمان
این زمان
زخشم توده ها نهفته جانیان
جانیان
" هو هوووووو
یکی شویم برادران و خواهران
برادارن و خواهران یکی شویم
هو هووووووو
یکی شویم برادران و خواهران
برادارن و خواهران یکی شویم "
درود ما ، درود ما به آن زنان
به آن زنان انقلابی جهان
درود ما ، به هشت مارچ به روز زن 
به آن نبرد انقلاب بی امان   ....... 2

*****************

زبیده
زنان یک کشور تحت اشغال نمی توانند آزاد باشند
من نیز به نوبۀ خود تشریف آوری تان در این محفل را غیر مقدم می گویم و روز هشت مارچ برای همه تان تبریک می گویم.
دوستان طوریکه می دانید هشت مارچ یک روز تاریخی و به یاد ماندنی است. در این روز تاریخی زنان مبارز جانفشانی کردند تا از حقوق حقه خویش بر خوردار باشند. ما نیز این روز را بنا به اهمیت مبارزاتی تاریخی آن تجلیل می کنم تا باشد یادی از زنان مبارز و شجاع کرده باشیم. در عین حال تجلیل از این روز تجدید عهد با آرمان والای زنان جهان و زنان افغانستان است.
متاسفانه در کشور ما این روز بیشتر به صورت سمبولیک تجلیل می شود و برای زنان تحفه هدیه می کنند. گویا این روز به خاطر تحفه دادن به زنان است و هیچ اهمیت تاریخی ندارد. از زنان وسیله ای ساخته اند و آنان را به عنوان ابراز به کار می برند. طوریکه می دانید افغانستان در اشغال قوای امریکایی و متحدین شان قرار دارد و تمام نفوس این کشور در بند و اسارت هستند. زنان نیز در چنین حالتی نمی توانند آزاد باشند. لذا زنان نیز باید در مبارزه علیه اشغالگران و دست نشاندگان شان سهم فعال داشته باشند.
در این روز ها که تنور انتخابات نمایشی گرم است، تمامی کاندیدان در کمپاین های انتخاباتی خویش از حقوق زنان حرف می زنند. زنان که نصف نفوس کشور را تشکیل می دهند نقش اساسی در تمامی عرصه ها منجمله در عرصه انتخابات دارند. مزدوران اشغالگران امپریالیست خوب می دانند که زنان کشور از ستم های مضاعف رنج می برند و این شعار آنان را می تواند خوب تحریک نماید. در حالیکه هیچ یک از کاندیدان به نقش زن در سیاست و مسایل اجتماعی باور ندارند و زنان را جنس درجه دوم می دانند. گذشته از این، انتخابات نمایشی هرگز نمی تواند مشکلات کشور، منجمله مشکل زنان، را حل نماید. تمامی کاندیدان ریاست جمهوری پیش از پیش اعلان نموده اند که آنان به مجرد رسیدن به قدرت قرار داد امنیتی را امضا می کنند و سند فروش کشور را تقدیم باداران شان می کنند. در چنین حالتی چگونه می توان از حل مشکلات زنان حرف زد. این انتخابات فقط و فقط به تحریم می ارزد . باید وسیعاً در تحریم انتخابات نمایشی سهم داشته باشیم و نگذاریم مزدوران اشغالگران امپریالیست بر طبل کامیابی بکوبند.
زنده باد آزادی!
مرگ بر اشغالگران امپریالیست!


*****************

سخنرانی توسط راضیه:
در مورد امضای موافقتنامۀ امنیتی با اشغالگران امریکایی
می خواهم با رویکرد چپی موافقتنامۀ امنیتی را به بحث گرفته و نیز عملکرد های نیروی های اشغالگر را با رژیم دست نشانده اش در افغانستان به نقد بگیرم. پس سوال قابل طرح این است که مضرات و فواید امضای موافقت نامۀ امنیتی دفاعی چیست؟
افغانستان کشوری است که در طول تاریخ پنج هزار ساله اش همواره بنا به دلایل مختلف مورد تاخت و تاز قدرت های مهاجم و استعماری قرار گرفته است. جنگهای 30 سالۀ جاری به این کشور مجال باز سازی نداده است. از میان نظریاتی که در مورد فلسفۀ وجودی افغانستان مطرح گردیده است، یکی هم این است که این کشور در نتیجۀ تصامیم قدرت های استعماری به میان آمده است.
پس از وارد شدن نیروی های اشغالگر به رهبری امریکا در افغانستان در سال 2001، به بهانۀ مبارزه با تروریسم و دفاع از حقوق زن، که منجر به فروپاشی رژیم طالبان در کشور گردید تا هنوز بهبود زیر بنایی در وضعیت افغانستان دیده نشده است. بر عکس با کمک های مالی کشور های استعماری فساد در ادارات این کشور افزایش یافته و از سوی "سازمان ملل" به عنوان فاسد ترین کشور در بین کشورهای جهان شناخته شده است.
امریکا این قدرت اول امپریالیستی جهان که اهداف بلند مدت استعماری دارد به دنبال اشاعۀ ارزش های خود و گسترش دامنۀ اشغال خود در جهان می باشد. در مورد موافقتنامۀ امنیتی باید بگویم که افغانستان کشوری است که در امضای موافقت نامه ها با کشورهای استعماری تجارب منفی فراوانی دارد. گرچه نمی توان اوضاع کنونی افغانستان را با گذشته های این کشور مقایسه کرد، ولی می توان از تاریخ درس عبرت گرفت. افغانستان از امضای موافقتنامه هایی گذشته، چون گندمک و دیورند، تجاربی جز بد بختی و سیه روزی نداشته است و تا هنوز ملت افغانستان در آتش آن می سوزد. امضای موافقتنامۀ کنونی، جز در موارد محدود، سحطی و روبنایی و آن هم به صورت ظاهری، به ضرر افغانستان است. این موافقتنامه در 80 فیصد موارد به ضرر این کشور است و برای آینده های دور آن مشکل ساز می باشد. برعلاوه با امضای این موافقتنامه حضور دراز مدت نیروی های اشغالگر در افغانستان تثبیت می گردد و امریکا به راحتی می تواند اهداف استعماری خود را در کشور و منطقه متحقق سازد.
این موافقتنامه در برگیرنده 26 ماده است و موضوع قابل بحث در این موافقتنامه، مادۀ 13 این قرار داد است که قرار ذیل است:
« کارمندان نیروهای قرار دادی، نیروهای نظامی و بخش های ملکی ایالات متحده از پیگرد قانونی توسط محاکم افغانستان مصئون است"
اعضای اینچنین مصئویت قانونی به نیروهای امریکایی در افغانستان، در قدم اول باعث نقض قانون اساسی نامنهاد رژیم می گردد که در مادۀ 121 آن تصریح گردیده است:
« دعاوی اشخاص حقیقی و حقوقی به هیچ وجهی از حوزۀ قضایی افغانستان خارج شده نمی تواند»
ثانیاً استقلالیت قوۀ قضائیه، حاکمیت ملی، استقلالیت ارضی  و منافع ملی را زیر سوال می برد و خدشه دار می سازد. این هم یک روی سکه استعمار و اشغال.
طرف دیگر سکه اینکه اگر این موافقتنامه امضا نشود، شاید یکبار دیگر بنیادگرایی اسلامی طالبانی به قدرت برسد. این چیزی است که توسط مطبوعات و رسانه های مزدور دایماً تبلیغ می گردد تا افکار عامه مساعدی در افغانستان برای امضای این موافقتنامه به وجود بیاید.
حال رئیس جمهور نامنهاد افغانستان از امضای این موافقتنامه سر باز زده است، در حالیکه با امضای معاهده استراتژیک در سال 2011، که این معاهده جز آن است، این معاهده در واقع قبلا امضا شده است. ولی حالا "احساسات ملی" جناب کرزی گل کرده است و بار این مسئولیت تاریخی به دوشش "سنگینی" می کند. واضح است که برای تثبیت دوام حضور نیروهای اشغالگر در افغانستان راه های دیگری نیز وجود دارد. اشغالگران امریکایی می توانند موافقتنامه را با رئیس جمهور بعدی رژیم امضا نمایند و به این ترتیب حالت اشغال کشور را برای مدت طولانی تمدید نمایند. تا زمانیکه نیروهای اشغالگر تحت هر نامی حضور نظامی در کشور داشته باشند، این کشور به اشغال نیروی های متجاوز قرار خواهد داشت و حالت مستعمراتی در کشور دوام خواهد کرد و طبعاً کماکان مبارزه و مقاومت علیه اشغالگران و رژیم دست نشانده، وظیفۀ عمدۀ مبارزاتی خواهد بود.
به عنوان نتیجه گیری نهایی از بررسی اوضاع: ما فقط و فقط می توانیم با متحد ساختن تمامی اقشار و طبقات زحمتکش در مسیر مقاومت ملی مردمی و انقلابی و برپایی یک دولت ملی و مردمی، راه خروج از معضلۀ فعلی در کشور را پیدا نماییم.  
تشکر


*****************

شاهده
تـحـریـم انـتـخـابـات نـمـایـشـی رژیـم پـوشـالـی

دوستان و حضار گرامی! برگزاری هشت مارچ را برای همه شما تبریک می گویم.
افغانستان کشوری است که حکومت های استبدادی را تحت عناوین مختلف شاهی، جمهوری، دموکراتیک و مذهبی تجربه کرده است. مردم این کشور برای سومین بار مزۀ اشغال و مستعمره بودن کشور شان را می چشند. ولی تمام دوره های قبلی حالت مستعمراتی مثل دورۀ فعلی فریبنده نبوده است، زیرا این بار نیروی های اشغالگر به بهانۀ مبارزه با تروریزم و تامین حقوق زنان به کشور آمده اند و شعار های فریبنده سر می دهند. آنها قشر کوچکی از زنان را در دفاتر و ارگان های دولتی جا داده اند و همواره این کار را بزرگترین دستآورد برایشان حساب می کنند. آنها وانمود می سازند که دولت فعلی نیز گویا استقلالیت دارد و می تواند هر چه دلش خواست همان طور بکند. رئیس جمهور نامنهاد کشور از نیروی های اشغالگر انتقاد می کند و آنها را اخطار می دهد!!!
اما تمام این مسایل یک طرف و مسئلۀ به نمایش گذاشتن انتخابات به طرف دیگر. این سومین بار است که رژیم به کمک نیروهای اشغالگر بازی انتخابات نمایشی را براه می اندازد و دموکرات نمایی می کند. آیا این انتخابات به اشغال افغانستان خاتمه می دهد و یک دولت ملی روی کار می آورد؟ هرگز نه! زیرا تمامی کاندیدان ریاست جمهوری رژیم قبل از قبل اعلان نموده اند که به مجرد به قدرت رسیدن توافقنامۀ امنیتی با اشغالگران امریکایی را امضا می نمایند. در صورتیکه کشور تحت اشغال باشد چگونه می توان از آزادی زنان که  بیشتر از نصف نفوس کشور است سخن گفت؟ بازی جاری انتخاباتی به دوام اشغال کشور نیروی های متجاوز مهر تایید می زند و کشور برای یک مدت طولانی زیر اشغال نیروی های خارجی خواهد ماند. حالت و وضعیت مستعمراتی کشور و حضور نیروهای اشغالگر در آن، غیر از اینکه به نفع یک اقلیت خاین ملی باشد، نه به سود مردان افغانستان است و نه به سود زنان کشور. بناءً دستۀ هشت مارچ زنان افغانستان از تمامی زنان و مردان کشور تقاضا به عمل آورد تا در انتخابات نمایشی و غیر ملی شرکت نورزند و به این ترتیب احساسات و بیداری ملی خویش را به نمایش بگذارند.
تشکر از توجه تان

*****************

من نیز هشت مارچ روز جهانی زن را برای تمامی زنان ستم دیده و مردان ستمدیده و آزادیخواه تبریک می گویم. امید وارم مسایل مطرحه شده در محفل امروزی توانسته باشد گوشه ای از واقعیت ها و مشکلات زنان را در کشور روشن ساخته باشد. دستۀ هشت مارچ زنان افغانستان با توجه به مسایل مطرحه شده در محفل امروزی نکات ذیل را به عنوان قطعنامه مطرح می نماید.

قــطــعــنــامــه
1-     حل مشکلات زنان توسط رژیم موجود به شدت نمایشی و روبنایی بوده و نمی تواند راه حل بنیادی برای مشکلات زنان باشد
2-   تغییر مناسبات اقتصادی اجتماعی مرد سالار در کشور یکی از خواست های اساسی برای دست یابی زنان به حقوق  شان است.
3-  شرکت در انتخابات نمایشی زیر چتر نیروهای خارجی و اشغالگر نمی تواند منطبق با خواست های استقال طلبانه و بر حق زنان و مردان کشور باشد.
4-   حضور نیروهای خارجی در کشور نقض حاکمیت ملی و استقلال کشور است. بناءً ما خواهان خروج بدون قید و شرط نیروهای خارجی از افغانستان هستیم.
5-   ما افزایش خشونت علیه زنان را محکوم می کنیم و خواهان مبارزۀ هماهنگ و سازمان یافتۀ زنان علیه خشونت هستیم.
6-    ما رشد افکار بنیاد گرایی را تهدیدی علیه زنان می دانیم و مبارزه علیه شوونیزم ملی و جنسی را خواهانیم.
7-  ما خواهان دست رسی به استقلالیت اقتصادی و حضور دایمی زنان در تمام عرصه های اقتصادی هستیم.
8-  بلند بردن سطح آگاهی زنان از برنامه های اصلی ما است و می تواند در حل مشکلات زنان موثر باشد.

" دسته هشت مارچ زنان افغانستان "
8 مارچ 2014

*****************

اخــتــتــامــیــه
روز هشت مارچ نمادی است از مبارزه علیه خشونت بر زن، علیه ستم جنسیتی و طبقاتی و علیه نابرابری حقوقی .
این روز را به روز اتحاد همه زنان برای پاره کردن زنجیر های خشونت علیه زنان بدل کنیم. می رویم تا صدای مبارزات هر زمان مان را رساتر به گوش جهانیان برسانیم. به صفوف ما بپیوندید، چرا که متحدانه می توانیم بسوی دنیای عاری از هر نوع ستم و خشونت گام بر داریم. ما می توانیم بیرقـدار رهایی بشریت از نظام ستم و استثمار حاکم بر جهان باشیم.
با تشکر از توجه تان !
ختم محفل امروزی را اعلام می نمایم.